Jest to scena pudełkowa, z orkiestronem, platformą obrotową, nagłośnieniem. Wykorzystywana jest do produkcji spektakli muzycznych, musicali, wielkich inscenizacji, a nawet przedstawień w 3D, ponieważ jest też bardzo głęboka.
Scena z bardzo dużymi możliwościami technologicznymi i amfiteatralnie zaprojektowaną widownią, zasiadającą na trzech poziomach: parterze i dwóch piętrach balkonów, architektonicznie nawiązuje do sceny elżbietańskiej londyńskiego Teatru Globe. Służy m.in do wystawiania wielkiej klasyki polskiej i europejskiej.
Jest najmniejszą sceną w nowej części teatru, z widownią, którą można różnie zaaranżować, która również ma nowoczesne wyposażenie.
Scena im. Jana Banuchy – klasyczna, pudełkowa. Jej patronem jest scenograf i kostiumograf, który swój talent związał ze Szczecinem, a uważany jest za jednego z najwybitniejszych scenografów polskich XX wieku. Jak podają autorzy internetowej Encyklopedii Teatru Polskiego, Jan Banucha stworzył dekoracje i kostiumy do ponad 600 spektakli, przede wszystkim dramatycznych. Współpracował także z Telewizją Polską, zaprojektował scenografię i kostiumy do 125 przedstawień Teatru Telewizji oraz filmów, m.in. Kazimierza Kutza, Andrzeja Wajdy i Andrzeja Kondratiuka.
Scena kabaretowa, która istnieje od 1997 roku i co roku hucznie obchodzi swoje urodziny . Spektakle na tej scenie nawiązują klimatem zarówno do francuskich kabaretów literackich, jak też twórczości artystów krakowskiej Piwnicy pod Baranami czy najlepszych polskich kabaretów sprzed kilku dekad.